กลอนลำ ต้อนรับน้องใหม่ คณะศิลปะกรรศาสตร์ สาขาวิจัยศิลปะและวัฒนธรรม ประจำปี 2559ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย

โพสต์31 ส.ค. 2559 21:42โดยไม่ทราบผู้ใช้

กลอนลำ ต้อนรับน้องใหม่ คณะศิลปะกรรศาสตร์ สาขาวิจัยศิลปะและวัฒนธรรม ประจำปี 2559

ทำนอง ลำทางล่อง

ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย

(กลอนขึ้น)              โอ้ยละน้อ

ละบุญเอย บุญผลา                                 วาสนา มาฮ่วมพ้อ

งอพันเกี้ยว….ม้วนใส่กัน                     เด้อละน่า….น้องใหม่เอย

(เนื้อกลอน)                             ละขอกราบ  สวัสดีท่าน        อาจารย์  และน้องใหม่

ปีห้าเก้า นี้ได้                                          มาส้น  ฮ่วมเฮือนกัน

เอาจั่งซี้  เพราะฉะนั้น            น้องบ่ทัน  ฮู้จักไผ

เหลียวไปบ่อน  ทางใด                         โน้นนี้นั้น  กะงงแท้

เห็นฟ้าสี  แหล้ ๆ                                    อย่าไปแคร์  อย่าฟ้าวฝั่ง

ให้อยู่จน  กระทั่ง                                                  งานเลิก  จั่งค่อยเมือเด้อ

อาจารย์ท่าน  เอื้อเฟื้อ            เวลามา ฮ่อมฉลอง

มาคองฮับ  นักศึกษา                             รุ่นเจ็ดแล้ว  แต่นับได้

คณะบดี  ท่านไฟซ์                                                ไหง้หา  แต่คนเก่ง

ครูของข้อย  เป้งเป้ง                              อาจารย์นิยมแท้  บ่แมนไผ

ทีมอาจารย์  เพิ่นได้               มาฮ่วมงาน  คือกัน

อ่านชื่อท่าน  บ่ทัน                                                 กินเวลา  เฮาม่วนฟ้อน

ตีเหล็ก  ตีพวมฮ้อน                               ปลาบ้อน  ฮีบแหหว่าน

เก็บผักหวาน   มุดใต้ต้น                        มันสิได้  บ่อนจั่งได้ เออ เอย ละนา

(เต้ยพม่า)                                รุ่นเจ็ดมาครบหรือยัง            ส่งเสียงดังดัง ชื่นใจหน่อยหนา

รุ่นหก จะขอนำพา                                                 ขอเวลา  ต้อนรับ  น้องใหม่

ให้รู้จักกัน เชื่อมสัมพันธ์                      ผูกแขนเชื่อมใจ

หนทาง  ยังอีก  ยาวไกล                        รุ่น เจ็ดยิ้มไว้  ทุ่มใจฝ่าฟัน

(ลำเต้ยธรรมดา)                     สวรรค์ตั้งอยู่เทิ่งฟ้า               ปัญหาเจ้าสิยื้อเถิงบ่ เถิงบ่ เถิงบ่ เถิงบ่

วัฒนธรรมตั้งอยู่ค้อม้อ                         ศิลปกรรมละตั้งอยู่ค้อม้อ 

ออกแบบละตั้งอยู่ค้อม้อ                      สิย่างฮอดได้จั่งใด 

(บทลง)                   โอ้ยนั้นละนา  นวลนวลนา  ละนานวลนวลนา  สมพอควรกระบวนแล้ว หมอลำขอลาไปก่อนแล้ว

Comments