กลอนลำ ออนซอนหลายยามอยู่ ชมเชยครูยามเมือบ้าน ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย

โพสต์31 ส.ค. 2559 21:43โดยไม่ทราบผู้ใช้

กลอนลำ ออนซอนหลายยามอยู่ ชมเชยครูยามเมือบ้าน

ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย

ทำนอง ลำทางยาว (ลำเรื่องต่อกลอนทำนองขอนแก่น)

คณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาวิจัยศิลปวัฒนธรรม

มหาวิทยาลัยขอนแก่น

10/08/2559

                บทที่ 1

ละขอบ คุณครู  ผู้ชู้ค้ำ                                   ผู้นำคำ  สอนศิษย์ป่อง

ให้ถืกตาม   ครรลอง                                                          ไหลล่องของ  บ่มีปลิ้น  ถวิลฮอด ผู้ส่องทาง

บทที่ 2

ครูสุเนตร  โพธิสาร นี้เพิ่นสร้าง                     หนทางย่าง  ให้คนเดิน

ได้ฮุ่งเฮือง  เจริญ                                                                หลายพันคน วันปีพ้น

มอขอนแก่น  เพิ่นซอกค้น                                                สรรหาคน  ความฮู้เก่ง

คณะศิลปกรรม  จึงรุดเร่ง                                                 เล็งถ่ายทอด ต่อวิชา

บทที่ 3

ท่านเฮ็ดงานบ่อิดล้า                                           เวลาผ่านมาหลายปี

ปี 2011 พุ้นน่า                                                    เวลาผ่านมา 6  ปี

บุญสาขา  เฮามี                                                                   อาจารย์ท่าน  อยู่เคียงใกล้

ปี 59 นี้ท่านได้                                                                    ตัดสินใจ  คือบ้านเก่า

ข้ามฝังโขง  คืนคอนเค้า                                                    เมืองลาวพุ้น  บ้านเก่าเดิม

บทที่ 4

วันเสาร์ที่ 13 ฤกษ์ดีเริ่ม                      จึงเลี้ยงส่ง  เป็นทางการ

ครูสุเนตร โพธิสาร                                                             ให้ท่านมี  ความสุขล้น

ท่านอาจารย์  เปรียบคือต้น                                               โพธิ์ไทรทอง  เป็นเงาห่ม

ศิษย์ขอพร เทวดา  อินทร์พรหม                                      ซอยคุ้มครอง  อาจารย์ให้  สุขีมั่น  ภัยห่างคีง

กลอนไทย

ครูคือผู้ หนุนส่ง ความรู้ศิษย์                             ด้วยดวงจิต  งดงาม  ตามสั่งสอน

ท่านเปรียบเหมือน  พ่อแม่  ห่วงอาทร                           ดังภมร  ตอมมาลี  เลี้ยงดูรัง

ศิษย์ได้มี  ความรู้ดี  ครูเป็นปลื้ม                                      น้ำตาซึม  ไม่เคยลืม  ภาพเก่าหลัง

ชี้ปัญญา  สอนชีวิต  ให้ศิษย์ฟัง                                       พาถึงฝั่ง  ด้วยเรือจ้าง  จากหัวใจ

Comments